
Persoonlijk ervaring in familieberijven
Als er een familiebedrijf is en je komt ter wereld dan ben je meteen onderdeel van dit familiebedrijf, althans zo heb ik het later ervaren. Het familiebedrijf was er altijd en wij groeiden als kinderen mee. Mijn grootouders woonden boven de zaak in Haarlem. Onder het eten en op zondag ging het altijd over het bedrijf, de voor- en tegenspoed, de klanten, het personeel noem maar op. En als het over geld ging spraken mijn ouders in het Duits of Frans, zo leerden we als snel wat Zweitausend en une mille betekende. Meer hierover in leest u in mijn e-book.
Het familiebedrijf waarin ik ben opgegroeid werd in 1935 door mijn grootvader opgericht, mijn vader kwam eind vijftiger jaren in de zaak. Ik heb sinds 1988 zelf 25 jaar in het bedrijf gewerkt, waarvan de laatste 12 jaar als directeur. De onderneming (in uniform -en bedrijfskleding) bestaat nog steeds. Op onze schoorsteenmantel hing de spreuk, “daar waar anderen de moed verliezen, beginnen doorzetters hun succes…”.
Toch werd ik niet gedwongen om in de zaak te gaan. Na het VWO ging ik fysiotherapie studeren. Maar het waren de 80’er jaren en toen ik klaar was, was er geen werk. Ik bleef niet bij de pakken neerzitten en vertrok naar Zwitserland om daar te werken.
Bij terugkomst was de situatie onveranderd en mijn vader bood aan om hem te komen helpen in de zaak, ze konden goed iemand erbij gebruiken…En zo belandde ik in de zaak en beleefde ik hoe het is om in ons familiebedrijf te werken, eerst werknemer en later opvolger en ondernemer te zijn en de zaak voort te zetten.
Mijn gezin
Toen ik net in de zaak kwam ontmoette ik mijn latere echtgenote en samen kregen we drie kinderen. Omdat onze jongste dochter al vroeg in haar leven ernstig gehandicapt bleek en de verzorging zoveel tijd vroeg, heb ik ervoor gekozen om de zaak in 2014 te verkopen. Het bedrijf bestaat nog steeds, wat ook mijn wens was.
Ik heb naast de liefde voor het bedrijf ook een aantal hobby’s geërfd. Zo fotografeer ik graag en ben al jaren lid van fotogroep Haarlem. Ik heb altijd intensief gesport en in de hoofdklasse atletiek hardgelopen, nu speel ik nog recreatief basketball. Ik speel mijn leven al gitaar en sinds kort ook in een band. Ook houd ik van de natuur en vooral van vogels. Met mijn vrouw vind ik het gezellig om ons land te verkennen en we gaan vaak ‘naar een stadje’ om er rond te lopen en een museum te bezoeken.

HAARLEM – Twaalf jaar gaf hij leiding aan een familiebedrijf, dat hij drie jaar terug – na lang dubben – verkocht. Nu verhuurt Bart van Rijsbergen (55) zich als coach aan familiebedrijven die in zwaar weer zitten. ,,In een familiebedrijf heeft iedereen een enorme toewijding en werkt de klok rond, maar er zijn valkuilen.’’
Door Kees van der Linden k.van.der.linden@hollandmediacombinatie.nl
Opleiding tot coach en counselor
Na mijn carrière in het familiebedrijf heb ik ervoor gekozen om ondernemers in het familiebedrijf te coachen bij de bijzondere vraagstukken die hier spelen. Ik ben hiervoor opnieuw gaan studeren en heb sinds 2015 tientallen familiebedrijven bezocht, geadviseerd en gecoacht. Ik ben sinds vijf jaar redactielid van het coaching tijdschrift TA magazine.
Mijn expertise bestaat uit het herkennen van de problematiek die elke keer weer anders is. Mijn eigen ervaring helpt daar zeker bij en ik herken de zorgen en vragen van opvolgers en de familie. Ik gebruik verschillende coach methodes om op het juiste moment de juiste interventie te kunnen aanbieden.
De trajecten die familiebedrijven met mij volgen gaan over het verbeteren van verstoorde verhoudingen, het bieden van opties en tools in de communicatie en het vergroten van wederzijds begrip. Dit alles in een zakelijke setting met al het mooie dat een familiebedrijf te bieden heeft. Mijn aanpak is omvattend (systemisch); ik bespreek historie, groei en krimp, overlegstructuur en verbind dit aan de persoonlijke kwaliteiten en rollen en wensen van alle betrokkenen.
