Op de grens van familie en bedrijf (deel1)
Dit stuk gaat over leven en werken in het familiebedrijf.
Sinds 2015 werk ik samen met familiebedrijven om te zorgen dat persoonlijke belangen, de cultuur en de structuur in goede banen blijven. Ik ben zelf opgegroeid met een familiebedrijf en heb er 25 jaar in gewerkt. Eigenlijk ben je vanaf geboorte al ‘ in dienst’ van een familiebedrijf…
Verhaal 1: over de cultuur.
Als we het over cultuur hebben in het familiebedrijf, dan hebben we het over de ongeschreven regels en afspraken die gelden zodra je over de drempel stapt.
Omdat de ‘regels’ nergens staan opgeschreven, maar wel verondersteld bekend te zijn, geeft dit aanleiding tot verschillen over de dagelijkse gang van zaken en de koers van het bedrijf.
Ik stel altijd de vraag: waarom is de oprichter met het bedrijf begonnen, dat is immers de basis van het bedrijf? Wat zijn bekende slogans en andere tekenen van uniciteit en specialiteit die zichtbaar zijn? En wat maakt dat jullie daar in de loop van jaren(generaties) van zijn afgeweken?
Vragen genoeg:
Wat zijn nu de baten van jullie cultuur en wat zijn de kosten. Worden er goede krachten gepasseerd omdat ze niet ‘passen’?
Wordt er op de lauweren gerust bij conflicten en tegenslag…’ach, dat lost zich wel weer op…?
En hoe vieren jullie je successen? Ingetogen zoals grootvader wilde of uitbundig zoals de jongeren willen?
Hoe gesloten is de ‘inner circle’ van de familie en is de grens naar personeel hard of permeabel…?
Wat gebeurt er nu precies bij een opvolging, welke krachten (die zijn enorm) spelen daar?
Cultuur bepaalt de sfeer, de houding- intern en extern en de gedachte over de identiteit van het familiebedrijf. Wie willen we zijn en wie zijn we? Staat dit op één lijn dan is, samen met het vakmanschap, succes mogelijk en verklaarbaar.